Dag 23 en 24 L.A. - thuis - OVERZICHT
Dit wordt nu werkelijk ons laatse verslag van onze heerlijke vakantie rondreis naar het westen van Amerika, gemaakt maandagmorgen om 5 uur, omdat we toch niet meer kunnen slapen en jullie, trouwe volgers, er toch op rekenen 's morgens een nieuw verslag te kunnen lezen.
Zaterdagmorgen binnen 30 min. vanuit ons hotel naar autoverhuurbedrijf Alamo nabij het vliegveld gereden om de auto op tijd in te leveren. Dat was in 5 min. geregeld en de bus naar het vliegveld stond klaar, waardoor we al voor 10 uur op het vliegveld LAX stonden, terwijl we pas om kart voor vijf de lucht in zouden gaan. Dat valt niet mee, daar alles in losse terminals verdeeld is met 1 winkeltje voor de controle. Na vele uren wachten (eigen schuld) op tijd vertrokken. We vlogen de nacht versneld in, waardoor er na het diner (blijft in dubbele zin een heerlijke afwisseling) rust in het toestel kwam. We hadden bewust gekozen voor 2 stoelen in de middenrij (van vier), omdat je zo niet van een ander, buiten je reisgenoot, afhankelijk bent voor de uitvoer van een plaspauze of het strekken van de benen. De slaap slaat dan wel toe, maar het valt ons niet mee om in een vliegtuigstoel te slapen. Ik, Bert, zat aan het gangpad, ben echt niet breed, maar kwam de gehele nacht veelvullig in contact met de niet smalle heupen van de aardige stuwardessen van Air New Zealand. Ondanks de heupen zijn wij prima tevreden over de toestellen en diensten van deze luchtvaartmij.
Het toestel kwam wat later aan in Londen dan verwacht. Het duurde erg lang voordat we het toestel uit waren, het was wel een klein kwartier lopen naar de bus welke ons van Terminal 1 naar 5 bracht, het ophalen van een boardingpas op Heathrow en we moesten lang wachten vanaf welke gate het toestel vertrok. Oh ja en we waren al gammel. Het nadeel van Heathrow is wel (op de heenreis ook gemerkt), dat ze heel laat aangeven vanaf welke gate er wordt vertrokken en dat er dan nog maar weinig tijd over blijft tot de uiterste boardingtime. Wat ons wel tegenviel, dat ze voor onze laatste vlucht van deze vakantie geen twee stoelen meer naast elkaar hadden. Dan heb je 3 1/2 week erg veel met elkaar gedeeld en dan zetten ze zo de ontvlechtingsprocedure in. De reis naar Amsterdam leek wel een taxirit en we kregen nog wat te drinken ook. Het toestel vertrok wat later, omdat erg veel passagiers te veel handbagage bij hen hadden, want de koffertjes en lossen tassen worden toch steeds groter.
In Amsterdam op zondagmiddag half vier aangekomen zagen wel al erg sneldoor de Hello Goodbye-ruiten, dat totonze grote blijdschap, ons grote gezin geheel, voorzien van vlaggetjes en kleurplaten was uitgelopen om ons op te halen. Nou dat was wel fijn, want we hadden het wel aardig gehad en de reis per trein zou ook niet licht geweest zijn. Oh ja, het was natuurlijk vooral erg fijn om ze allemaal te zien, kleinkinderen, schoonzonen en dochters (ze zullen het met de volgorde niet eens zijn). In zo'n periode heeft iedereen natuurlijk veel meegemaakt. Wij hoefden niet veel meer te vertellen, omdat ze alles al van onze vakantie hadden gelezen en bekeken. De reistassen hadden we erg snel te pakken. Geweldig toch, dat het overzetten van de bagage (achter onze ruggen om) tijdens de toch korte periode, op Heathrow zou goed was verlopen. Hierdoor konden we op een terras in Schiphol de slechts in geringe mate ingepakte kadootjes (ze zijn met velen, dus de spoeling wordt dun) uit onze tassen zoeken en hadden we er geen (klein)kinderen meer aan. Linda en Erwin gingen met de kinderen weer met de trein naar Houten. Je moest Stan eens zien kijken, toen ze niet met ons mee mochten naar Oosterhout. Wij hebben ons over de auto's van Marleen & Helmut en Josine & David (Sjoerd en Pepijn waren er ook bij) verdeeld(zondags dus voor de 2e keer)en zijn naar Oosterhout gereden, waarna ze ons, na met ons te hebben gechineesd (althans Chinees hebben gegeten) helemaal alleen hebben achtergelaten, terwijl Studio Sport al was begonnen. We hebben nog geprobeerd om Boer zoekt vrouw te bekijken, maar dat is maar gedeeltelijk gelukt. Voor negen uur waren we (weer) vertrokken. We hebben nog een hele week vrij om weer op/in orde met ons lichaam en het regelen van wat zaken (grote stapel post mbt. pa) te komen. Straks weer lekker (? na vier weken pauze) bij Scorpio hardlopen.
Voor de statistieken:
- we hebben 5301 km gereden
- 17 hotel/motel's bezocht, de verschillen waren behoorlijk groot was alles was voldoende
- veel (niet alles dus) van de andere gegevens zijn op aanvraag beschikbaar
Nogmaals heel hartelijk bedankt om ons tijdens deze geweldige reis te volgen. Veel van jullie zullen we weer snel ontmoeten.
Hartelijk bedankt
José en Bert
Dag 22 Los Angeles - vrijdag
Ons laatste verslag vanuit Amerika. Thuis sluiten we de serie nog af. Alvast bedankt voor de afsluitende woorden van enkele Amerika-volgers en voor de toegewenste goede terugreis. Terwijl ik het verslag aan het maken ben is er op de TV, Breaking News van een grote bosbrand in het noorden van Los Angeles. Het is ong. 30 km bij ons vandaan, maar we hebben in de lucht er niets van kunnen zien.
Na de late donderdagavond zijn we vanmorgen pas om kwart voor 10 op stap gegaan. Ja inderdaad weer te voet. We hadden toch wat mooie plaatsen in de 'buurt' van ons hotel uitgezocht en daar hebben we ter afsluiting een tourtje of toertje van gemaakt. Je kunt de op 1 na grootste stad van Amerika (stad ruim 4 miljoen inw. en incl. de omgeving 13 miljoen inw.), waar in 1932 en 1984 (deze kunnen zich div. volgens nog herinneren) de Olympische Spelen plaatsvonden, toch niet verlaten met enkel een studiobezoek en een honkbalwedstrijd ! We kwamen er al snel achter, dat het hiervoor vandaag met 100 F (ruim 37 C) eigenlijk veel te warm was. Het wandelen in de zon is nog niet zo'n ramp, maar het op elke hoek (bijna om de 100/200 meter) (vaak) wachten voor de verkeerslichten, maakt het minder leuk. Gerrit, volgens de planning zou in in deze periode gemiddeld 28 C in LA zijn. Je ziet het van het weer hier kan je ook niet op aan. Toch hebben we vandaag met plezier bezocht:
Cathedral of Our Lady of The Angels - In 2002 in gebruik genomen. We hebben deze kerk met zo'n 3000 zitplaatsen goed van binnen bekeken. Het was er mooi en koel.
Walt Disney Concert Hall - Prachtig gebouw aan de buitenzijde. We mochten er een gratis tour in maken, waarbij je op alle verdiepingen komt. Helaas was de grote concertzaal (ruim 2200 zitplaatsen) niet toegankelijk. We hebben ons bij de Hall op de foto gezet. Dit zit er weer op voor vandaag. Hierna tijd voor een koffiestop in de schaduw van het nabij De Disneyhall in 2012 in gebruik genomen park.
Grand Central Market - mooie markt zoals je deze op veel plaatsen op de wereld ziet. Je ziet er vooral de plaatselijke bevolking eten kopen. Wij vonden veel verse etenswaren er net niet smakelijk genoeg uitzien.
Fashion District - Leuk om te zien, maar de kwaliteit van de kleding stelt - volgens José en zij kan het weten - niet veel voor. Niets - zelfs geen schoenen - gekocht.
Los Angeles City Hall - lang niet het hoogste gebouw in LA, maar met z'n bijzondere punt toch erg opvallend in de stad. Het gebouw ziet er veel jonger uit dan z'n geboortejaar 1928 doet geloven.
De Mexicaanse markt - gelegen op een paar honderd meter vanaf ons hotel. Nier zoveel van meegekregen. Onze temperatuur was al behoorlijk opgelopen en het water was op.
Het Union Station - een erg mooi station met een grote hal. Het vertrek van een trein (toch weer eens wat anders) op de film vastgelegd.
Hierna - Rond 14 uur het hotel ingevlucht. Blij, dat de airco (ik weet het - niet goed voor ons klimaat) op een te koele stand stond. Heerlijk siesta (verm. heet dat hier anders) gehouden. Vervolgens de auto leeggeruimd, onze tassen gepakt en onze aankopen over de tassen verdeeld. Nu maar duimen dat de Air New Zealand 2, morgen rond 16.45 uur (ging vandaag om 16.57 de lucht in) met de extra bagage los kan komen.
Bedankt voor jullie belangstelling en tot in Nederland
José en Bert
Dag 21 Los Angeles - donderdag
Vertrokken in de mist en de dag afgesloten met het hoofd in de wolken.
Na een heerlijke dag zijn we zojuist kort na 23 uur in ons hotel in Los Angeles teruggekeerd. Een gedeelte van de foto's zijn vanmiddag op de site gezet. De recente foto's en het verslag volgen nu.
Rond 8 uur in de mist in Santa Barbara vertrokken. Een vreemd ontbijt bestaande uit koffie en jus en hele bladen met koeken, gebak en lekkere broodjes. Dat hadden we bij de andere 15 h/motels nog niet meegemaakt. Met mate ingenomen en op pad. Kort na 10 uur bij de studio's van Warner Bros. in Burbank ten noorden van LA aangekomen. Direct onze VIP-tour van 11 uur betaald en in de shop koffie gedronken en wat rondgekeken. Met een groep van 10 personen met een gids in een leuk open busje het terrein van de studio's opgereden en div. sets bekeken. Gelukkig zaten er voor ons ook enkele bekende films een series bij. De set van Friends viel wel erg in de smaak. Wat worden we bij het maken van films toch voor de gek gehouden. De tour incl. een grote hal met bijz. filmauto's duurde bijna 2 1/2 uur. Filmen mochten we nergens. Fotograveren mocht op veel plaatsen wel. Op de weg naar ons hotel zijn via via het Dodger honkbalstadion gereden om daar alvast de reeds maanden geleden bestelde kaarten op te halen. Wat een groot stadion en enorm groot parkeerterrein. Na het honkbalstadion was ons hotel binnen 10 min vinden. Een grote nette kamer met een badkamer met een groot bad. Daar is José erg blij mee. De auto kon voor weinig geld in de garage van het hotel en blijft daar tot de reisdag naar het vliegveld (zat.morgen) staan.
Om 17 uur zijn we naar het hankbalstadion gelopen. Het was ong. 40 min. De route loopt langs Chinatown en doet erg veilig aan. In LA was het vandaag een kleine 35 graden, maar we zijn er al redelijk aan gewend. In het honkbalstadion hadden we reeds geruime tijd geleden prima plaastsen uitgekozen, want zo iets is al lang onze wens en dat doe je niet zo vaak. Ik had de LA Dodgers het gehele seizioen (al meer dan 120 wedstrijden, want ze spelen zo'n zes keer per week) al gevolgd. Ze staan nu aan het einde van de competitie op een plaats, dat ze hun best nog moeten nog om in oktober een soort nacompetitie te spelen. De wedstrijd van vanavond tegen de St. Louis Cardinals was tegen een directe concurent en tegen de kampioen van de World Series van vorig seizoen. Het was een heerlijke sfeer in het stadion, dat zeker 3/4 vol was.We hebben in het stadion ook heerlijk gegeten. Wat wordt daar een eten en drank verkocht. Deploegen speelden niet geweldig maar het bleef tot de laatste bal erg spannend. Uiteindelijk verloren de Dodgers met 2-1. Morgen en overmorgen wordt in LA (zonder ons) tegen de zelfde tegenstander gespeeld. De temperatuur was nog een graad of 20 toen we rustig naar opns hotel gelopen zijn. Door onze late komst in het verslag daarvoor bij jullie pas rond 9 uur ter beschikking.
Groeten vanuit LA
José en Bert
Dag 20 Santa Barbara
Eindelijk ...vandaag mag ik weer een keer het reisverslag doen
Dag 19 Highway 1 en Morro Bay
We zijn op dinsdag flink afgezakt naar het zuiden en pas om 18 uur aan de westkust in het behoorlijke plaatsje Morro Bay aanbeland. Het zou al een behoorlijke reisdag van 243 mile worden, maar onze uitbreidingen deden de dag verlengen. Kort voor 8 uur vanuit San Francisco vertrokken. Heerlijk in de ochtendspits en dan dwars door de stad. Nergens stond het echt stil en Garmin gaf op tijd aan, waar ik moest afslaan of opschuiven. Na ongeveer 2 uur rijden zagen we de grote outletstore in Gilroy liggen. Dat was ons in Las Vegas al prima bevallen. Volgende afslag eraf en binnendoor de Outlet (eigenlijk 4 gedeeltes) bekeken. Beiden toegeslagen in de Levis-shop. José een jurkje voor weinig geld en ik 2 (nieuwe Gerrit, niet van het Leger des Heils) spijkerbroeken samen voor nog geen € 70. En twee Levis shirts voor € 25. Dan valt het in NL knap tegen. Daarna naar een tassenzaak, want José wilde ook een nieuwe Kippling. Ze hadden een mooie, maar gaven veel minder korting dan in Las Vegas. Niet dus.
De tour gevolgd met José aan het stuur. Bij Montery hebben we Highway 1 verlaten voor een prachtige tour over de 17 miles drive. Een park waar veel rijke mensen wonen, golf spelen en tennissen en waar je voor $ 9,75 (dat wel) over hun prachtige domein mag rijden en daarbij prachtige plaatsen aan een wilde westkust mag bezoeken. Na de kledingaankopen hadden we in die zelfde zaak de Walmart aangedaan en daar harde broodjes, een heerlijke salade, fruit en yogurt gekocht. Die zouden WIJ aan de kust gaan opeten. Wat een brutale meeuwen (verschillende merken en soorten) waren daar. Ik had net een half broodje naast me op de bank neergelegd, toen een meeuw me van achteren besloop en het broodje pikte. M'n tweede broodje had ik voor 2/3 op toen een nog brutalere meeuw, voor mij ongezien, kwam aanvliegen en het broodje uit m'n handen pakte voordat ik het in m'n mond deed. Het had natuurlijk veel erger kunnen aflopen, maar we hielden het daar voor gezien, gingen in de auto zitten om verder te eten en om te kijken dat het bij andere picknickers het zelfde verging. We hebben de tour met veel plezier afgemaakt en wat foto's gemaakt.
Hierna zijn we onze routre via de 1 gaan vervolgen. Een prachtige weg, af en toe tot grote hoogte, hij blijft kronkelen en op enig moment heb je het weg gehad, want hard kun je er ook niet rijden . Toch nog mooie plaatjes gemaakt en een grote zeehonden e.d.-kolonie zien liggen.
In Morro Bay (de plaats met de rock voor de kust) aangekomen, bleek het een behoorlijke plaats te zijn met buiten onze Days Inn nog veel motelcomplexen. Daardoor aan de kust ook erg veel eettentjes. Het was al laat (voor ons doen) en we wilden simpel eten. De Fish and Chips was erg omvangrijk en smaakte goed. Daarna met toch een schuldig gevoel (te vet) naar het motel. Een fijne kamer, goed bed, groot tv-scherm en een prima internet-verbinding.
Dag 18 San Francisco - monday
Dit was onze laatste dag in San Francisco. Jammer. We hadden nog voldoende wensen voor een extra dag. Had ik het maar beter moeten plannen.
Op tijd op en met de trolleybus (José haar Arnhemse hart bloeide helemaal op) naar het centrum en daarna 10 minuten naar Pier 33 gelopen waar de boten naar Alcatraz vertrokken. Prima georganiseerd. Mag ook wel voor die flinke prijs. Ong. 20 min. op de 1e boot van 9.10 uur naar het beruchte eiland gevaren en toen (op advies van Josine) ons los gemaakt van de groep van ong. 300 personen en met nog ong. 10 personen de lange wandeling naar het cellenblok gemaakt. We kregen prima audioapparatuur mee en in het Nederlands pak je er toch net wat meer van mee. Prima verhaal met een route langs de cellen en overige ruimtes, waarbij door gevangenen en bewaarders hun verhaal wordt verteld. Door onze vroege komst bij de cellen (voordeel bestaat enkel bij de 1e boot) konden we foto's te maken zonder veel vreemden personen daarop. De tour was zeer de moeite waard. Zeker niet moeten haasten om met de boot van 10.55 uur terug te kunnen. Hierdoor hadden we voldoende tijd voor de wandeling van 45 min langs de pieren en de kust naar het honkbalstdion van de Giants. Om 12.30 uur vertrok de stadiontour vanuit de shop bij het stadion. Goede rondleiding gehad van ruim 90 min. Helaas ging de gids (vertelde zelf fan van de Los Angeles Dodgers te zijn - en daar werd hij door personeel van de Giants af en toe mee gepest) wel erg lang in op de historie van de club en de bijzondere gebouwen in de omgeving van het stadion.
Na de tour een klein broodje en samen 1 milkshake bij de MC en naar het ong. 25 min verder liggende opstappunt van de hip-hop-tourbus van SF gelopen. Het waaide wel erg hard op het bovendek van de bus, maar ze brachten ons langs veel bijzondere punten van de stad. Helaas hadden we te weinig tijd over (vandaar die gewenste extra dag) om op alle plaatsen uit te stappen om daar goed rond te kijken en (oh, ja) foto's te maken. Tijdens de tour zagen we al, dat de Golden Gate Bridge gedeeltelijk in de mist (kwam vanaf zee) hing. We hebben toen het bovendek van de toerbus maar ingeruild voor de warmere plaats beneden.
Kort na terugkomst bihj het motel zijn we weer vertrokken om wat te gaan eten. Baliemedewerker Raymond had ons het Italiaans restaurant Parma aanbevolen, gelegen tussen de Chestnutstreet en de Lombardstreet. Een voltreffen. Hier heeft José haar lekkerste pasta met kip ooit gegeten en de door mij gekozen en met veel plezier opgegeten lasagna krijgt ook de vermelding " Het beste" Voldaan, na de avondwinkel voor wat pinda's en M&M's te hebben aangedaan, waren we voor 8 uur al weer op onze kamer.
Dag 17 San Francisco - sunday
Na prima geslapen te hebben zijn we rustig gestart met een zeer beperkt ontbijt in SF. Geen probleem. Omstr. 9 uur vertrokken voor onze fietstocht. Weer zonnig weer met een lekkere bries. We schatten ong. 25 graden. Al snel ging meer bovenkleding uit. Op de weg naar de brug reden we met een wandeltocht mee, waarbij de opbrengst voor borstkanker was. Heel veel mensen waren in het rose gekleed. De oprit van de brug was best pittig, maar gaf ons een kick. We hadden er beiden veel zin in. Daarom maar goedgemust enkele keren op de foto. Daar het zondag was moesten we onder de brug door om het gedeelte fietspad aan de (voor ons) linkerzijde van de brug gebruiken. De brug zelf ging heerlijk. De afrit aan de overzijde ook. Even een foto van het skyline van SF gemaakt. Heerlijk doorgereden naar Sausalito. Nog wel 2 flinke heuveltjes verslonden. De fietsen reden prima en we hadden goede benen. In Sauasalito waren we getuige dat een wielrenner door een vrouwelijke policeofficier bekeurd werd. Waarom ? Ze zal wel slecht geslapen hebben of nog niet aan haar maandelijkse aantal bekeuringen toegekomen zijn. Sausalito is een flink stadje aan het water tegenover SF. De veerboot terug hebben we daar maar overgeslagen en na een geweldige kop (zeg maar soepkop) koffie en een grote koek met erg veel stukken chocolade, hebben we onder prima omstandigheden de tocht naar Tiburon voortgezet. Prima fietsstroken. Onderweg nog enige tijd gekeken naar een jeugdwedstrijd van de baseballteam Tiburon. De tocht was veel vlotter verlopen dan dat we gedacht hadden. Ipv. de boot naar SF van 15 uur hebben we die van 12.45 maar genomen. Een prachtige boottocht en een gezellig gesprek met een inwoonster van Tiburon. Wat zijn de mensen hier in de USA in het algemeen hulpvaardig. Dit doet ons echt aan Nieuw Zeeland denken. Eeder had een in 1968 naar SF geemigreerde Nederlander ons al uitgelegd hoe en waar we het beste kaarten voor de boot konden kopen. Op de boot dus tijdens de vaart en voor $ 10,50 pp.
Rond 13 uur nabij Pier 39 aangekomen vonden we het nog te vroeg om de fietsen te gaan terugbrengen. Daarom maar langs de kust doorgereden naar het baseball stadium van SF Giants. Prachtig ziet dat er uit en een geweldige sfeer. Mij werd uitgelegd niet te enthousiast te doen over de LA Dodgers. Vanmiddag was de 3e wedstrijd tussen deze aardsrivalen. Los Angeles - San Francisco blijkt een soort Amsterdam - Rotterdam-verhouding te zijn. Alvast de plaats gezocht, waar we maandag om 12.30 uur voor onze stadiontoer moeten zijn. De combinatie Alcatraz (9 uur) en SF Giants-toer lijkt een krappe te zijn,want het is zeker wel 30 min. lopen. We zien wel. Na de Giants weer langs de kust rtichting motel gereden. Erg druk op straat en de gecombineerde fiets- en wandelpaden (het lijkt meer omgekeerd). Nabij pier 39 hebben we een bezoek gebracht aan Johnny Rockets. Volgens Thijs en José zouden ze daar de lekkerste milkshakes hebben. Nu dat kunnen we bevestigen. We namen ieder een bananashake en die waren geweldig. Weer een 'het beste' in Amerika gevonden. De broodjes die we erbij hadden genomen waren ook heerlijk, maar komen slechts voor een eervolle vermelding in aanmerking. Hierna werden de fietsen weer van een paal losgemaakt, helmen opgezet en de rit richting motel voorgezet. We werden steeds vrijer in het verkeer, zeker nadat we ontdekt hadden, dat de rode verkeerslichten slechts in bepaalde gavallen ook op fietsters van toepassing waren.
Vervolgens zijn we richting het fietsverhuurbedrijf gereden, maar onderweg hebben nog even het strand aangedaan waar we heerlijk surfers en andere mensen hebben bekeken. Wat zijn er hier toch veel leuke loopmaatjes te zien. SF beweegt en bruist. Bij The Sports Basement hebben na deze heerrlijke dag met weemoed afscheid genomen van onze fietsen. We weten het zeker, daar gaan nog veel mensen plezier mee beleven.Na een kwartier wandelen bij het motel aangekomen namen we gebruik van een soort happy hour bestaande uit koud water, thee en koekjes. Ook lekker. Omstr. 17.30 uur op de plaats rust met foto's, verslag, lezen en tv-kijken. Tot morgen.
Dag 16 San Francisco - zaterdag
Na het beste hotel van deze vakantie, het beste steakhouse en het beste ontbijt, zijn we zaterdagmorgen, in plaats van te gaan trainen bij Scorpio, op stap gegaan. Eerst nog even in Madera bij de Walmart (ze gaan ons straks zeker missen) wat boodschappen gedaan. Ook nog was leuks voor Stan en Linda gekocht. Daarna volgde de, normaal, 3 uur durende reis naar San Francisco. Het duurde een half uur langer ivm de drukte bij de tol over de Bay Bridge en bij Treasure Island (oostelijke brug SF). Tol $5. We zagen het honkbalsation van de SF Giant al liggen. Vanmiddag werd daar een wedstrijd tussen de Giants en de Los Angeles Dodgers gespeeld, welke met 3-2 door LA (die seizoen bij cluppie) werd gewonnen. In de competitie staat SF wel 4 punten voor LA. Onze Garmin heeft vandaag goed z'n of haar beste gedaan, want we werden prima bij ons motel afgeleverd. Goede kamer op de 2e vedieping. Prima uitleg gehad van baliemedewerker Raymond, die alles over SF kon vertellen. Hij adviserde ons ook een wat goedkoper adres om de fietsen te huren. Hebben we ook gedaan. $20 per fiets per (ruime) dag incl. mandje, helm en slot. Ivm enkele afgesloten wegen door het park heeft het ons ruim 3 kwartier geduurd het op 1 kwartier afstand gelegen verhuurbedrijf te vinden. We wilden de fietsen voor morgen reserveren, maar het leek ions beter ze direct mee te nemen. Ze rijden geweldig en we zijn er langs de kust direct mee naar de pieren gereden. Daar was het geweldig gezellig en druk en door dat laatste moesten we bij de pieren het nodige lopen. Het valt niet mee om bij de pieren een hek of paal te vinden om daar de fiets aan vast te maken. Uiteinelijk toch gelukt. Pier 39 was erg gezellig. Veel winkeltjes bekeken en ook nog wat gekocht. Dit keer voor Marleen. Het blijft een verrassing. Heerlijk fish and chips gegeten en Alcatraz met ons op de foto gezet en laten zetten. Het was van middag, ondanks de zon, al fris in SF, maar vanavond was het zelfs koud. Blij om kort na 8 uur, hier is het ook al donker, op de warme kamer aangekomen te zijn, begin ik met het verwerken van de foto's het het maken van het verslag. José bereidt de dag van morgen (lange fietstocht) voor. Ik weet zeker, dat het een lange broek wordt en warme bovenkleding. Groeten vanuit San Francisco, een heerlijke stad. Fijn een flatscreem op onze kamer om vanaf m'n Ipad via een hdmi-kabel, films en de Ned. tv te kunnen bekijken.