Dit was onze laatste dag in San Francisco. Jammer. We hadden nog voldoende wensen voor een extra dag. Had ik het maar beter moeten plannen.

Op tijd op en met de trolleybus (José haar Arnhemse hart bloeide helemaal op) naar het centrum en daarna 10 minuten naar Pier 33 gelopen waar de boten naar Alcatraz vertrokken. Prima georganiseerd. Mag ook wel voor die flinke prijs. Ong. 20 min. op de 1e boot van 9.10 uur naar het beruchte eiland gevaren en toen (op advies van Josine) ons los gemaakt van de groep van ong. 300 personen en met nog ong. 10 personen de lange wandeling naar het cellenblok gemaakt. We kregen prima audioapparatuur mee en in het Nederlands pak je er toch net wat meer van mee. Prima verhaal met een route langs de cellen en overige ruimtes, waarbij door gevangenen en bewaarders hun verhaal wordt verteld. Door onze vroege komst bij de cellen (voordeel bestaat enkel bij de 1e boot) konden we foto's te maken zonder veel vreemden personen daarop. De tour was zeer de moeite waard. Zeker niet moeten haasten om met de boot van 10.55 uur terug te kunnen. Hierdoor hadden we voldoende tijd voor de wandeling van 45 min langs de pieren en de kust naar het honkbalstdion van de Giants. Om 12.30 uur vertrok de stadiontour vanuit de shop bij het stadion. Goede rondleiding gehad van ruim 90 min. Helaas ging de gids (vertelde zelf fan van de Los Angeles Dodgers te zijn - en daar werd hij door personeel van de Giants af en toe mee gepest) wel erg lang in op de historie van de club en de bijzondere gebouwen in de omgeving van het stadion.

Na de tour een klein broodje en samen 1 milkshake bij de MC en naar het ong. 25 min verder liggende opstappunt van de hip-hop-tourbus van SF gelopen. Het waaide wel erg hard op het bovendek van de bus, maar ze brachten ons langs veel bijzondere punten van de stad. Helaas hadden we te weinig tijd over (vandaar die gewenste extra dag) om op alle plaatsen uit te stappen om daar goed rond te kijken en (oh, ja) foto's te maken. Tijdens de tour zagen we al, dat de Golden Gate Bridge gedeeltelijk in de mist (kwam vanaf zee) hing. We hebben toen het bovendek van de toerbus maar ingeruild voor de warmere plaats beneden.

Kort na terugkomst bihj het motel zijn we weer vertrokken om wat te gaan eten. Baliemedewerker Raymond had ons het Italiaans restaurant Parma aanbevolen, gelegen tussen de Chestnutstreet en de Lombardstreet. Een voltreffen. Hier heeft José haar lekkerste pasta met kip ooit gegeten en de door mij gekozen en met veel plezier opgegeten lasagna krijgt ook de vermelding " Het beste" Voldaan, na de avondwinkel voor wat pinda's en M&M's te hebben aangedaan, waren we voor 8 uur al weer op onze kamer.