Dag 7 Antelope Canyon + Horseshoe Bend in Page

De eerste keer deze reis, dat we 2 dagen in 1 plaats blijven. Fijn, omdat Page een leuke plaats is en we een fijne kamer in het 'centrum' hebben. We hebben besloten het vandaag wat rustiger aan te doen en de trip naar Marble Canyon te schrappen. Geeft niets, want er bleven ruim voldoende leuke dingen over en wat extra rust bij deze hoge temperatuur (af en toe ruim 35 gr.) is welkom. Het ontbijt in Page was, naar Amerikaanse begrippen, goed. Lekker buiten gegeten. Doordat José het kamermeisje een fooi gaf begon het meisje plotseling de kamer te restylen en de plintjes af te stoffen. Rond het middaguur naar de op 150 meter afstand gelegen touroperator gelopen waar vandaan we de Antelope Canyon Tour hebben gedaan. Kost $46 pp maar daar krijg je dan wel iets prachtigs voor. In het busje de 20 min durende tocht naar de ingang van de canyon, waarvan 15 min (en 15 min terug) hobbelend over de drooggelegen rivierbodem. Wij makten deel uit van een groepje van 9 en we hadden een geweldige gids. Hij gaf precies aan van welke posities in de canyon we de mooiste foto's konden maken. Hij was ook niet te beroerd om ze af en toe voor de groep te maken. We hadden de tour van 11.30 uur, waarbij de lichtinval het mooist is. Kost iets meer maar dan heb je ook wat. Het was geweldig om te zien hoe het water in de loop der tijden de canyon uitgesleten heeft. Vorig jaar juli heeft er voor het laatst water in gestaan. De Antelope-naam is ontstaan, omdat in vroegere tijden deze dieren daarin verbleven. We moeten het grote aantal foto's nog bekijken, maar de keuze voor jullie zal wel weer moeilijk worden.

Na de tour namen we een lunch bij de Subway, ook weer tegenover ons motel. Heerlijke broodjes (ook gezonde) hebben ze daar en de frisdrank (grote bekers met veel ijs) kost $ 1,89 met refil zoveel je maar wenst.

Hierna zijn we met de auto naar de parkeerplaats nabij de Horseshoe Bend gereden. Het was maar een mijl of 5 rijden. We moesten wel 10-15 min lopen naar de werkelijke attractie en die terugtocht was met het warme weer zeker niet licht. Het uitzicht was geweldig. José durfde duidelijk dichter bij de rand van de afgrond te komen als ik. Ja, Linda, Marleen en Josine, ik heb er José al enkele keren op gewezen dat we ook voor de terugreis twee tickets hebben en dat jullie het ook liever niet hebben, maar jullie kennen je moeder ..... Het leverde overigens wel de twee mooiste foto's van de veel gefotograveerde bocht op. Ze ging gewoon op de grond liggen en schoof naar de rand toe ! We waren vanmiddag al rond 15.00 uur terug, waardoor, na een heerlijke douche en plons in het zwembad, dit vroege verslag. Straks even naar de supermarkt om op het terras voor onze kamer voor een heerlijk diner te zorgen.Morgen weer op pad, naar Bryce Canyon. Jullie lezen het wel. Het gaat prima met ons, we zitten in een flow en de dagen vliegen voorbij.

Jammer, dat we van Roos een berichtje kregen, dat ze de foto van ons bij Monument Valley niet romantisch vond. We doen ons best om voor een foto te zorgen, waarbij het romantische ervan afdruipt.

Dag 6 Monument Valley en Page

Vannacht in Tuba City de veel lawaai makende airco uitgezet. Van buiten kwam echter te warme lucht binnen waardoor we te vroeg wakker waren. Een heerlijk wentelteefjesontbijt in het idianenrestaurant naast het motel maakte veel goed. De auto, die ons prima bevalt, stond toen al ingepakt klaar. We lijken elke dag circus Boltini wel met met inpakken van de grote reistassen en het sjouwen daarvan de trappen af. De rit naar Monument Valley verliep prima. Al op grote afstand kwamen we de eerste grote rotsblokken tegen. Gelukkig hebben we toen nog niet te veel foto's gemaakt. Het park bleek (wisten we wel) geen nationaal park te zijn, dus geen voordeelpas maar gewoon slechts $10 betalen. Aan de praat geraakt met een aardig stel uit Son en Breugel. Elkaar op de foto gezet. Daarna een klein stukje off the road gereden om dichter bij de monumenten te kunnen komen. Erg indrukwekkend. We zoeken nog rode kleurstof om de rotsen de kleur te geven welke ze op mijn van internet geplukte foto's al hadden. Na een uurtje weer vertrokken richting Page. We hebben een kleine regenbui gehad, maar in de omgeving zagen we grotere buien naar beneden komen. In Page bleek, dat de tijd daar toch weer zoals in LA was. Dus vandaag weer een uur verdiend. Voordat we naar het motel gingen zijn we eerst voor een tour naar de Glen Canyon Stuwdam gegaan. De kosten waren slechts $5 pp. Onze groep bestond uit slechts 4 personen, twee oostenburen en wij. Veel beveiliging, want de dam voorziet in de electriciteitsvoorziening van 1,7 milj. inwoners. Tijdens de tour van drie kwartier zijn we afgedaald tot bij de machinekamers en een prima uitleg gehad. Vervolgens naar de Rodeway Inn gegaan en daar voor 2 nachten een prima kamer gekregen. En het internet doet het hier weer wat sneller. Wel fijn bij het verkleinen van de foto's en deze naar het programma oploaden. Het winkelcentrum bevindt zich tegenover ons hotel. Nog even wat boodschappen gedaan. Ruim voor zonsondergang zijn wij naar de Scenic View gereden, een plaatst waar veel verliefde stelletjes van elkaar en de omgeving genieten. Erg druk was het er niet en we waren zeker niet de oudsten. Heerlijk om op zo'n mooie plaats met elkaar de dag nog eens door te nemen. Vervolgens zijn we naar de haven van Nationaal Park Lake Powell gereden. Geen $15 moeten betalen maar wel m'n pasje + deze keer m'n ID laten zien. Heerlijk gegeten in de restaurant aan het meer. Jose 3 vis-Taco's en ik een heerlijk broodje hamburger incl. geweldige frietjes. M'n lekkerste broodje hamburger ooit. De ober bleef de frisdranken maar refillen. Daarna terug naar de kamer. José haalde een heerlijke reep chocolade en ik begon aan het verwerken van de foto's en de maken van het verslag. Morgen gaan we in Page meer mooie dingen doen. Het was vandaag een warme dag, maar we konden het goed hebben.

Dag 5 2e dag Grand Canyon en Uch

Uch Uch....wat zijn de rooksignalen tegenwoordig toch makkelijk. We zijn aan het eind van de dag aangekomen in Tuba City een plaats in de indianenstraak navajo. We moesten meteen een uur inleveren want in de staat utah is het weer een uur later.Gisterenavond geskyped met Linda en de kids.....Roos we gaan op zoek naar gummetjes. Vanochtend geskyped met Josine en Pepijn. Vanuit Tusayan kregen we mooie beelden van Pepijn die ons zijn eerste kruipkunsten liet zien. Fantastisch om te zien en dat alles met de apple rooksignalenmachine uch.We zijn de dag begonnen met een trail langs de grand canyon van ± 10 km. de linker rim hebben we gelopen. Door de vele lookouts hebben we er 3 uur over gedaan. Adembenemend mooi en we hebben echt niet gevaarlijk gedaan Dat liggen op de buik heb ik in Australië geleerd....alleen het opstaan valt dan even tegen voor een vrouw op mijn leeftijd. Bert heeft wat meer kriebels gehad bij het maken van de foto. (is niet te zien he) Het grand canyon national park is ook weer erg mooi om doorheen te rijden. Om 15.00 uur zijn we nadat we een lekkere sandwich op hadden richting Tuba city gereden.In deze plaats wonen veel indianen en dat zie je ook gelijk aan hun uiterlijk......vroeger gingen ze op jacht om eten te krijgen, maar ook hier is de subway en de mc .....in the middle of nowhere....verschenen. Dus vanavond tussen de indianen gegeten.

Hans en Det ga maar meteen aan de slag met de reis weer te plannen want het is hier mooi!!!!!

Het dier met gewei bleek een elk (gewoon het grootste soort hert) te zijn. Bedankt Ria.

Alklemaal bedankt voor jullie leuke reacties.

Dag 4 Grand Canyon

Maandagmorgen gestart met een prima ontbijt. Voor 9 uur waren we al in de Walmart in Kingman en hebben daar o.a. een koelbox gekocht. In ieder hotel/motel hebben we tot nu toe nog gratis ijs (voor de koeling) kunnen pakken en op deze wijze houden we onze kaas, melk en drankjes koel. Route 66 is bij ons aangeslagen en we zijn er zelfs iets verder voor doorgereden naar Flagfstaff. Het motel in Tusayan is voldoende, maar ze willen er (ivm de lokatie) wel de hoofdprijs voor hebben. We zitten recht tegenover de MC. In 10 minuten zaten op het Grand Canyon National Park. Er hingen donkere wolken en even later hebben we ivm een flinke bui geschuild in het bezoekerscentrum, waar we 2 mooie films hebben gezien. Hierna met de gelebus naar South Kaibab. We hadden nog ruim een uur voor zoinsondergang en zijn teruggelopen naar Mather Point, nabij het bezoekerscentrum. Zo snel ging dat niet, omdat we steeds weer mooie plaatjes vast wilden leggen. Het weer trok helemaal open en de blik op de Canyon was geweldig. Doordat de zon snel naar beneden kwam veranderde de lichtinval op de Canyon snel en hebben we mooie foto's kunnen maken. Onderweg kwam kort voor ons een Eland of een dier dat daar veel op lijkt (gelukkig geen beer, Gerrit) het bos uit en stak de weg over om daar wat jonge boompjes te mollen. Even op de foto en film vastgelegd.Het einde van de zonsondergang hebben we samen met 50 tot 100 mensen bij Mather Point meegemaakt. Daarna hebben we onze salades en brood op een picknicktafel aan de canyon tot ons genomen. Veel last van wespen gehad. Bij het motel hebben we nog een rondje Tusayan gedaan en een ijsje bij de MC (mocht van Josine) gegeten. Fijn we hebben morgen nog een dag Grand Canyon te gaan. De temperatuur is hier nog geen 30 graden en dat bevalt ons (vooral Bert) beter dan in Palm Springs en Kingman.

Dag 3 Joshua Tree en Kingman

Het slapen bij ons gaat al beter. Vanmorgen rond 5 uur wakker. Leuk om dan de voetbalwedstrijden in Nederland bij te kunnen houden. Om kwart voor zeven al naar het ontbijt. Het was toen pas 25 graden. Prima ontbijt en zelf wafels gebakken. Om half negen al op pad gegaan. Palm Springs lag er nog verlaten bij. Niet alle wegen en plaatsen worden hier erg goed aangegeven. De black rock bij het Joshua Tree Nationaal Park konden we niet vinden. Het park zelf wel. Direct onze jaarpas voor bijna alle Nationale Parken gekocht. Kost $ 80, maar we (en mogelijk nog anderen) bespraren er veel geld mee. Onze rit door het park duurde ongeveer 1 uur. De twee pauzes duurden niet erg lang, want het was inmiddels al tussen de 35 en 40 graden (celsius - lastig, want ze doen hier alles met fahrenheit - hebben we een omrekenprogramma voor). Veel drinken doen we zeker. Op het Joshua Treeheb ik de autosteutels (ja weer) aan José af moeten geven. Ik wenste haar veel succes met het zoeken van straten in het park Where the Streets Have no Name. Na het park zijn we op weg naar Kingman gereden. Zo'n 200 miles. De snelheden zijn wisselend, zelfs 75 m/h. De auto doet het prima. De achterbak is net groot genoeg voor onze ruim bemeten reistassen. De pauzes onderweg duurden kort, want het was inmiddels boven de 40 graden. Het was even puzzelen welke brandstof er in de auto moest. De mensen lijken ons graag te willen helpen. José kan duidelijk beter tegen de warmte als ik. In Kingman, inmiddels aan de Route 66 in de staat Arizona aangekomen, hebben we bij het Quality Inn en prima kamer gekregen. Lekker koel. De internetverbinding is prima en ik heb zojuist een werkwijze gevonden waarmee ik de foto's voor ReisMee prima kan verkleinen. Na het internetten hadden we trek gekregen en hebben we bij een steakhouse ( ook aan de Route 66 gelegen) een heerlijke steak gegeten. Ook hier was alles groot. José kreeg een Cola Diet van ongeveer een liter en mijn wit bier, dat (heel origioneel) de naam Route 66 droeg, was daar de helft van. Als toetje (echt niet elke dag) hadden we samen 1 ijsje bestaande uit bladerdeeg met daarin heerlijk ijs met slagroom. Ik beloof...........

P.S. Wij hebben niets gemerkt van de aardbeving in het zuiden van Californie.

Dag 2 Palm Springs Heerlijk verneveld

Kennen jullie dat....zo'n koude winterdag en dan toch op een verwarmd terras met van die lekker warmtelampen een hapje eten of warme chocolademelk drinken......maar nu andersom.....op een ontzettende warme zomerdag in Palm Springs een pizza eten onder een fijne water nevel die via kleine buisjes uit het dak van het terras komt. fantastisch en ze hebben het hier op bijna elk terras.Vanochtend waren we vroeg wakker maar allebei toch redelijk geslapen in een megahotelkamer in los angeles. Ontbijt zat bij dit hotel niet bij de prijs inbegrepen, daarom zijn we maar gaan wandelen en bij de subway een gezellig ontbijtje genuttigd. Daarna zijn we naar terminal 1 van het vliegveld gewandeld om te kijken waar de shuttlebus van het verhuurbedrijf ons op komt halen. Het zag er allemaal wat rustiger uit qua verkeer dan gisterenavond bij aankomst.

Bij Alamo hebben we de auto opgehaald en we konden kiezen uit een heleboel auto's.Het is een knalrode Mitsubishi Galant....vallen we lekker op. Ook deze auto is weer groot net als alle andere auto's die hier rijden. Gelukkig hebben ze ook brede wegen!!

Via een aantal highway's rijden we soepeltjes Los Angeles uit richting oosten. De bestemming voor vandaag is Palm Springs en terwijl het landschap om ons heen veranderd in kale bergen gaat de zon steeds meer schijnen en wordt het warmer. José en Thijs de eerste walmart hebben we al bezocht en een voorraad water en de nodige boodschappen gedaan. Mijn hemel hier zijn de verpakkingen ook allemaal mega. Wel weer leuk om in zo'n vreemd land inkopen te doen. Kom je echt uit de sleur van de AH en netto!

Via een vallei met duizende windmolens rijden we richting Palm Springs en met behulp van Garmin komen we bij ons hotel aan. Kamer heeft airco en dat is hier wel nodig ook...ik denk een graadje of 45. Het zwembad lokt en wanneer ik voorzichtig mijn grote teen in het water doe...brrr ik haat kou blijkt het water bijna op badtemperatuur te zijn. Bert blijft wijs op de kamer. Na een klein powernapjezijn we richting het centrum gegaan en daar begint mijn verhaal mee.

Dag 1 Amsterdam - Londen - Los Angeles in 1 dag

Dag 0 - donderdag 23 augustus

Na een prima voorbereiding van de vakantie, kwamen we deze week toch echt dagen tekort. Donderdagmorgen de reistassen gepakt en kort na de middag met de bus en de, vanuit Breda in ong. 50 min met 1 tussenstop rijdende, Fyra naar Schiphol gereden. Prima verbindingen. Daarna bij CitizenM (heerlijk hotel) op het 2.20 x 2.20 bed voor het raam uitgerust en veel vliegtuigen zien opstijgen. 's Avonds op Schiphol wat gegeten.

Dag 1 - Vrijdag 24 augustus

The longest day. Voor ons een dag van 33 uur. Start met het AH-ontbijt op Schiphol.Met British Airways naar Londen. Heel leuk, dat er veel gehandicapte sporters met ons mee reisden om naar de paralympics in Londen te gaan. Wel veel oponthoud door al die rolstoelen in en weer uit het vliegtuig. De bagage zou op Heathrow worden doorgestuurd om met Air New Zealand met te gaan naar LA. Straks toch benieuwd of de tassen mee zijn gekomen en die niet in het Olympisch dorp terecht zijn gekomen. De route via Glasgow, Reykjavik, Groenland, Edmonton en Galgary hadden we niet echt verwacht. Air New Zealand is ons prima bevallen. Het is een Boeing 777 en ik heb meer beenruimte dan ooit. Het beeldscherm voor me is geweldig en het eten is prima binnen te houden. Rond een uur of 12 in Nederland sloeg bij ons de slaap toe. 1 tot 2 uur aan toegegeven. Echt opknappen die je er niet van. De paspoortcontrole in LA duurde meer dan een half uur, incl. vingerafdrukken en foto’s. De reistassen lagen al op ons te wachten. Geld uit de flappentap gehaald en door een shuttlebus opgehaald en naar het Raddison gebracht. Een prima kamer op de 11^de met een mooi uitzicht over LA. Wat een drukte rond die terminals. Het is hier 9 uur vroeger dan in Nederland.