Dag 15 Kings Canyon

Cool Hand Luke's Steakhouse/saloon at 1830 W.Cleveland in Madera......echt daar hebben ze de lekkerste hamburgers van de hele wereld!! en een vriendelijke bediening, ze kwamen wel 7x vragen of alles naar wens was....nou dat was het want we begonnen met een pannetje mushrooms of te wel paddestoelen in knoflook gebakken en een leuke bijkomstigheid deze kregen we gratis omdat we overnachten in Hampton Inn & suites. De ietswat gezette negerin bij de receptie had ons deze zaak aanbevolen. Het personeel in dit hotel is vergeleken bij ons vorige hotel van afgelopen nacht veel aangenamer om te zien.....gisteren hadden we meer te maken met een wat klein gedrongen met vlekken op haar shirt personage waardoor we wel een beetje de kriebels kregen maar gelukkig kwam ze niet als kamermeisje achter Bert aan. Ook nog even leuk om te vermelden is het glas diet coke......volgens mij een wekpot van bijna een liter met veul ijs, en dan vragen ze ook nog of je een tweede glas wil....nou mooi niet en wat ben ik blij dat het diet is!!!! Bert nam een lekker pilsje. Al bij al ontzettend lekker gegeten. Om 8 uur vanochtend vertrokken naar Kingscanyon....ons laatste nationel park. Het eerste gedeelte van de rit ging langs dorre grasvelden een soort steppe, maar dat reed wel even snel door, daarna via klimmende en dalende wegen de kingscanyon ingereden. Op de eerste stop bij Grant tree....de naam zegt het al heeeeele grote bomen hebben we vanuit het hotel meegepikte koffie gedronken....thermoskannetjes zijn daarvoor heel handig op reis. Onze weg vervolgd naar cedar grove area waar we de Zumwalt Meadow trail hebben gelopen.....het leek hier wel de hof van Eden. Kwamen alleen Adam en Eva niet tegen maar wel een grote groep uit een touringcar. Deze groep had ons ook al in de weggestaan bij een eerdere stop waar we de waterval hebben gespot. De weg in het park was langer als dat we gedacht hadden en de bezinemeter ging door het vele klimmen hard naar beneden. Halverwege het park hebben we op een hele ludieke locatie benzine getankt. minimaal moest je 5 gallons tanken....hoge prijs, maar nog niet eens zo duur als in Nederland. Zo konden we vandaag onze tocht naar het hotel in Madera afmaken.  

Dag 14 Yosemite

Tijdens de voorbereidingen van deze reis was deze dag al getipt als topdag. We hadden mooie verhalen gelezen en mooie plaatjes van Yosemite bekeken, daarom na een vroeg ontbijt al voor 8 uur op stap. Het zou met ruim 220 mile en veel aktiviteiten ook een volle dag worden, want we wilden veel proeven van Yosemite. De laatste week was er wel een sluier over het bezoek aan Yosemite gekomen. Het Hantavirus had op het park huis gehouden en vandaag las ik op teletekst, dat al het 3e dodelijke slachtoffer was gevallen. De bezoekers/bewoners van het tentenkamp op het park zouden de grootste kans lopen om besmet te zijn. Wij hebben onze geplande trails daarom geschrapt, maar de dag werd er alleen maar vermoeiender door. Auto in, auto uit en dat heeeeel veel keer en dat met zo'n lage auto, leesbril af, zonnebril op, reisboek en kaart weg, even kijken, hoe staat de zon, mooie foto maken, even iemand  vragen ons op de foto te zetten en dan uit fatsoen te vragen of wij hen ook op de foto willen zetten en dat tig keer. Ik, Bert, natuurlijk voor José geldt dat veel minder, voelde me net een Japanner met z'n Nokia tijdens z'n Nederland in 24 uur toer. De wegen op Yosemite zijn prima, maar de bochten zijn zeer talrijk. Het weer was met max. 30 graden prima.

Het laatste uur was het 40 mile enkel bochten rijden. Met een natte rug (bert) kwamen wij om kwart over vijf in ons motel in Oakhurst aan. Een prima kamer met goed internet.

We wilden simpel uit eten gaan en we leken voor de MC te kiezen. We bedachten ons en haalden salades en een stokbrood bij de plaatselijke supermarkt. Ook lekker. 

El Capitain en in het bijzonder de Half Dome hebben grote indruk op ons gemaakt.

Dit blijkt wel uit de foto's. 

Dag 13 Death Valley

Vandaag hebben we, buiten de vliegreizen, de langste reisdag gehad. Al om 7 uur zijn wij vanuit Las Vegas vertrokken. Helaas vertoonde onze Garmin toen kuren, waardoor wij op ons richtingsgevoel en de beperkte kaart de goede richting op gingen. Na 35 mile onze 1e stopplaats in Pahrump (de laatste behoorlijke plaats voor Death Valley) om te tanken, boodschappen te doen bij de Walmart en te ontbijten bij de Subway. Garmin had ons toen al beloofd ons verder te zullen helpen. Toen wij Death Valley via de gewenste kant in wilden rijden bleek er een weggedeelte te zijn afgesloten, waardoor wij flink om moesten rijden om bij Badwater Basin (het laagste punt 85,5 meter onder de zeespiegel) konden komen. Het voordeel, want ieder nadeel heeft z'n voordeel, was dat we nu wel langs het Zabrinskie Point kwamen (zie foto's). Het Badwater Basin kenden wij nog van de prachtige foto van Josine, waarbij zij een sprong in de lucht maakte welke z'n weerga niet kent. Natuurlijk ook knap van David om DAT moment goed vast te leggen. Ik zal maar zeggen, dat het ons niet gelukt is om zo'n mooie foto te maken. Of ik was niet op tijd met het knippen van de foto of José kwam niet hoog genoeg. Nee, die foto's krijgen jullie niet te zien. De temperatuur in Death Valley was wel erg hoog, maar we konden deze verdragen. Het was duidelijk beter uit te houden dan onze 2e vakantiedag in Palm Springs. Op de genoemde en nog te noemen plaatsen zijn we niet langer dan 5 tot 10 min uit de auto geweest. De airco deed het prima, de temp. van de motor bleef OK, dus de airco mocht aan blijven. Na Badwater zijn we weer in de richting van Furnace Creek gereden en hebben de prachtige route Artist's Palette gereden. Prachtige bergen met nog mooiere kleuren. Zie ook deze foto's. Verder hebben we de Mesquite Flat Dunes bekeken. 'We' wilden graag in deze duinen gaan lunchen. Gelukkig kwam José terug op dit plan en hebben we heerlijk in de auto (+airco) gegeten. Nagenoeg in de gehele Death Valley was de omgeving prachtig. Buiten Artist's Palette verdient zeker een eervlolle verelding het verlaten van de Valley aan de zijde van Panemint Springs en Lone Pine. Prachtige hoogteverschillen, mooie uitzichtpunten en geweldige bergen. Onze totale route van vandaag was ruim 322 mile (518 km). Bij het verlaten van Death Valley reden wij ten oosten van de nationale parken Sequoia en Kings Canyon. Er hingen donkere wolken boven. Om kwart voor vier in Bishop aangekomen, was ons Ramada Limited Motel snel te vinden. Een prima kamer. Iets kleiner dan dat we gewend zijn, maar alles erop en eran. Kort na aankomst in het kleine zwembad m'n nieuwe zwembroek uitgeprobeerd. Ik ben er tevreden mee. Helaas ook geen foto's van. Bij het zwembad heerlijk de kleine flesjes rosé (die lekker koel waren, want de koelkox bevalt ons goed) en het busje pinda's koud gemaakt. Het motel ligt op ong. 100 meter vanaf de hoofdstraat, waaraan veel winkels en restaurants liggen (alle ketens zijn vertegenwoordigd). Na het Franse buffet van gisteravond in hotel Paris, mocht het vandaag wel iets minder zijn.De pizza's waren heerlijk. De temperatuur is hier geweldig. Vanavond tussen de 20 en 25 graden. Na Las Vegas en Death Valley een verademing. Op de terugweg nog wat foto's gemaakt van oude auto's en een prachtig verlichte vrachtauto. Deze sturen we enkel naar de boys en ouders.

Dag 12 Hoover Dam en Las Vegas dag 2

De Hoover dam staat vandaag op het programma en na een ontbijtje bij de Mac vertrekken we voor een tochtje van drie kwartier richting Lake Maid vlakbij de Hoover Dam. Nou heb ik afgelopen week ook al een Dam van binnen gezien dus waren er even wat irritaties tussen de reisleider en mij….echt pas de eerste keer deze vakantie!!! De bovenzijde heb ik van een afstandje mooi kunnen zien en Bert is de Dam nog opgegaan om foto’s te maken….eind goed al goed. Het is hier in Las Vegas zo bloedje warm dat we effe een paar uurtjes naar de hotelkamer met airco zijn gegaan om vervolgens rond de klok van 4 uur nog wat rond te gaan banjeren. Deze stad moet je echt zelf beleven en is gewoon niet na te vertellen wat je allemaal ziet. In het thema hotel Ceasar is half Rome nagebouwd en we vallen dan ook weer van de ene verbazing in de andere bij het zien van al mooie winkels, de PC hoofd in Amsterdam is er niks bij.

Zelfs een hele mooie H&M is hier en we scoren dan ook meteen maar een paar vakantiekadootjes. Dolce &cabana en guccie zijn iets te duur voor een pliesie en zuster. De Nike en apple store worden ook bezocht en bij al die mooie voetballers ben ik niet weg te slaan,,,trouwens Bert heeft hier ook genoeg mooi’s te zien!!! Na Rome bekijken we Bellagio en wanen we ons aan het Comomeer. De straat overstekend komen we onder de eifeltoren uit en monmartre, le moulin rouge en alles wat maar Frans is wemelt om ons heen. We trekken de stoute schoenen aan en gaan in de rij staan voor een buffet in een restaurant met alle streken van Frankrijk.

We krijgen een tafeltje toegewezen en daarna hebben we van een aantal buffeten een keuze gemaakt. Het was me toch lekker!! Vervolgens nog maar even naar het comomeer gewandeld en 3x de prachtige fonteinenshow gezien en ja hoor tussen al die mensen staan onze medereizigers uit Son en Breugel, Patrick en Karina weer. Effe weer bijgekletst en elkaar maar weer een prettige vakantie toegewenst en misschien tot de volgende keer!!

Morgen laten we Las Vegas weer achter ons en vertrekken richting Death Valley.

Dag 11 Las Vegas - dag 1

Hallo volgers,

Mogelijk maar een kort verslag, want de verbinding in ons hotel Bill's Gamblin' Hall and Saloon is niet geweldig. Over de grote kamer zijn we wel erg tevreden. Toch maar geen upgrade gedaan om uitzicht op de fontijnen te krijgen. We kijken nu uit op de Flamingo, Cesar Palace, Mirage en Tressure Island. We zijn hier in een snelle reis gekomen, nadat we in St. George het beste ontbijt van de vakantie hadden genoten. Met de auto was het wel erg druk in Las Vegas. We kwamen hier vroeg aan en hebben de Premium Outlet bezocht aan de noordzijde van Las Vegas. José heeft een nieuwe reistas gekocht, want haar oude was kapot en is inmiddels gedumpt. Ze is erop vooruit gegaan met haar Samsonite. De kledingprijzen waren daar duidelijk minder de helft van onze prijzen. Ik kocht een korte broek, shirt, trui, zwembroek en een Kiplingtas. Jammer, erg weinig plaats meer voor kadootjes voor "de vijf". Vanavond de strip op geweest. Geweldig en erg druk. De speelhallen in de hotels zijn echt mega en de inrichting van hotel Venetie met de gondels en het St. Marcoplein was indrukwekkend. Verder een prachtige piratenshow gezien bij Tressufre Island. we zitten inmiddels in  Nevada en het rtijdsverschil met Nederland is weer 9 uur. We zijn om 21.30 uur stikmoe op onze hotelkamer aangekomen.

Zojuist besloten, dat we donderdag toch naar Yosemite rijden. We verblijven niet op het park en hebben zojuist besloten daar ook geen trails te gaan lopen. Er blijken ernstige problemen te zijn onder de mensen die in tenten op het Nationaal Park verbleven hebben, waaronder 54 Nederlanders. 2 Amerikanen zijn reeds overleden. 

Dag 10 Zion

Voor jullie mogelijk saai om weer te horen, maar we hebben op zondag weer een geweldige dag gehad. Kort voor 9 uur, na een beperkt maar lekker ontbijt uit Cannonville (bij Bryce Canyon) vertrokken. Het was vandaag een korte reisdag naar Zion (het beloofde land). Zion is niet erg groot maar wel heeeel erg mooi. We kwamen via de oostzijde binnen. Rijdend door 2 tunnels kwamen we ogen tekort. De bergen (echt rotsen) zijn gelijk zo hoog en staan op korte afstand van je, waardoor het maken van aardige foto's best moeilijk was. Een zondag in Zion en dan wel op de laatste dag van de schoolvakantie betekent drukte. Op de parkeerplaatsen bij het visitorscenter was voor ons geen plaats. Daarom het Nationaal Park (door de pas weer 25$ bespraart) aan de zuidzijde maar weer verlaten. Daar sluit Springdale op het park aan en we wisten, dat de shuttlebussen ook in Springdale reden. We hebben de auto 4 haltes buiten het park geparkeerd en zijn op de frequent rijdende bus gestapt. Bij het visitorcenter overgestapt op de shuttle bus van het park, omdat je op het park niet met je eigen auto mag rijden. Op het laatste stoppunt van de 8 bij Temple of Sinawava uitgestapt. Daar begint de redelijk vlakke Riverside Walk. Mooie route maar erg druk. Toen we door het water moesten zijn we, denkende aan de adviezen van Josine, maar omgekeerd. De route wordt daar namelijk erg smal en bij snel opkomend water kun je daar geen kant meer op. Het stikte op die route wel van de Squarells, je stuikelde er bijna over. We zijn op de bus gestapt en terug naar halte Zion Lodge gereden. José in de bus op de foto gezet.  Daar hebben we de Emerald Pools Trail gevolgd door de behoorlijke pittige Upper Pool Trail gelopen. Niet zo lang maar wel steil, waarbij het terrein erg ruig is en de te maken stappen over de rotsblokken af en toe, zeker voor José erg hoog zijn. Ook hier was het behoorlijk druk, waardoor vaak op de lopers uit tegengestelde richting (het was een heen en terug route) moest worden gewacht. Boven bij de pool bevonden zich wel een 100 personen die keken naar afdalende bergbeklimmers (meer afdalers). Mooi om te zien. Het was behoorlijk warm, maar we hebben ook vaak in de schaduw kunnen lopen. Het water raakte aardig op en we waren blij om weer bij de Zion Lodge een grote cola (Diet natuurlijk, ong. €2 voor een liter met refil-mogelijkheid) konden drinken, daarna weer met de 2 bussen naar onze auto en een rit van ong. 40 mile naar het Best Western Coral Hills hotel in St. George. Het is een flinke stad in de woestijn van Utah. de kamer is geweldig. Heerlijk bed, geweldige douche, prima internetverbinding (8 mb downloaden en bijna 1 mb oploaden) en een flatscreen van het formaat dat er van José bij ons thuis niet in mag. We gaan het hier vanavond (lekker wat eten dicht in de buurt - José stelt net voor naar de Rio Mexican Grill te gaan - klinkt goed) zeker uithouden. Morgen op maandagmorgen (ik mis de training wel maar zeker hier is het te warm om hard te lopen) wat boodschappen doen en dan een korte afstand naar Las Vegas, waar we 2 nachten gaan verblijven. Zullen we wedden, dat we daar onze terugreis niet gaan vergokken. 

Wij dus naar Rio Mexican Grill. Ik dacht dus aan een lekker stukje vlees van de gril. Niets was minder waar. Binnen troffen we een ruim restaurant aan met veel gekleurde tafels en stoelen. Via en soort Efteling-hekjes kwam je bij de keuken uit. We hadden in de rij al gelezen, dat Rio een Award had gekregen voor een bepaalde salade. We moesten wat, dus daar gingen we voor. Ze begonnen met een alu bak met daarin een wrap, daar zoet draadjesvlees over, een soort capucijners, een grote berg sla, groenten, kaas, een handje voor reepjes tortilla en guacamole saus. Een bak vol en dat voor een euro of 8 incl. weer zo'n grote coke. Dat was me lekker en het was er ook nog gezellig. Na 20 min. stonden we, met een volle buik (twee zelfs) weer buiten. Het was inmiddels donker maar nog wel een graad of 30.

Dag 9 Bryce Canyon (Sunset + Trails) en Escalante

Half zes was het vanmorgen. Wel erg vroeg en dat voor een zaterdag. Hoewel het vannacht geregend had en de lucht redelijk bewolkt was, wilden we graag de zonsopkomst in Bryce Canyon meemaken. Het was ruim 20 min rijden, maar we waren ruim op tijd toen de zon om 6.58 over de bergen kwam. We stonden daar met nog een 30-tal toeristen. De opkomende zon gaf een mooie gloed over het rode gesteente. Opvallend was het hoe snel de zon omhoog kwam. Na weer de nodige foto's te hebben gemaakt, zijn we met de Queens Garden Trail en de daaraan gekoppelde Navajo Loop Trail begonnen. De 2e trail was een stuk pittiger en moest er aan het einde pittig steil geklommen worden. Vanaf de rim (bovenrand) heb je een overzicht over een soort theater, wanneer je voor de trails afdaalt kom je gewoon tussen de hoofdrolspelers te lopen. Dit leverde, vinden wij, weer mooie plaatjes op. In diverse vormen van rotsen kun je, wanneer je er open voor staat, personen of voorwerpen herkennen. Ik trof er, paddestoelen, twee vrouwen, en een vrouw met drie dochters en vijf kleinkinderen aan. Die wilden zonodig op de foto. Tijden het uitrusten kregen we bezoen van een Squarell (of - voor de zekerheid - een diertje dat er veel op lijkt). Het liet zich uitgebreid op de foto en film zetten. Hierna zijn we over het erg rustige park doorgereden naar het ong. 20 km verder gelegen laatste punt, Rainbow Point (2778 m), maar met die hoogte had de auto het niet moeilijk. Op de terugweg nog bij enkele uitkijkpunten w.o. Natural Bridge uitgestapt. Ja, een foto is dan snel gemaakt. Toen hadden we het wel gezien en zijn het park weer afgereden. Gisteren hadden we van ons al een foto laten maken voor de ingangsmuur van het park. Dat deed een Harleyrijder. Waarschijnlijk kon hij beter motorrijden dan fotograferen, want aan ons toestel lag het niet. Het toegangsbord bleek er maar half op te staan en met zo'n foto willen we niet voor de dag te komen. Om de onrust op het park niet te verstoren zijn we geen verhaal gaan halen, gewoon doorgereden en hebben we het vandaag over laten doen. Hij was er gelukkig niet meer. Zeker 10 tot 20 keer hebben wij door anderen foto's van ons laten maken en hebben wij dat van anderen gedaan. Bij het buiten het park gelegen Bryce Canyon City hebben we koffie gedronken en de winkeltjes van een hangertje voor José afgeholpen. Om 12.00 uur waren we weer terug en bleek de kamer lekker te zijn opgeruimd. Pas aan het einde van de middag naar Escalante gereden (ong. 35 mile). Een prachtige route. Heerlijk in Escalante gegeten en daarna terug naar het motel in Cannonville. Eerder die middag waren daar ook Patrick en Carina aangekomen, die wij eerder bij Monument Valley ontmoet hadden. Ze hadden de kamer naast ons. Tot 22.30 uur gezellig buiten met een drankje zitten praten. Zij blijven hier een dag langer en gaan een groot gedeelte van onze route volgen.

Dag 8 Bryce Canyon

Vandaag hebben we Page weer vaarwel gezegd

en we vertrekken nadat we weer een echt Amerikaans ontbijt hebben gegeten richting Cannonville. We gaan naar Bryce canyon en volgens Bert zijn voorbereidingen gaan we naar een ontzettend afgelegen streek!! Nou dat viel best mee!!!Ik zit hier op dit moment in een heeeeele grooooote hotelkamer 3 hoog dit verslag te typen, we hebben ieder een kingsize bed. En het uitzicht is magnifiek.Vanmiddag zijn we eerst het Bryce canyonpark opgereden en hebben we het visitorscentrum bezocht. daarna richting fairyland point gereden waar we een heerlijk meegebracht stokbroodje met cheddarkaas hebben gegeten. Was bijna net zo lekker als de broodjes van de subway!!! maar daar hebben ze niet zo'n mooi uitzicht.

Van 15.00 tot 18.00 uur in de zon voor het hotel gezeten met een lekker bakkie koffie uit de winkel bij het hotel. voor gasten is dit gratis. Meteen maar even mijn complimenten gegeven voor de brandschone kamers! en het ruikt hier naar pas gewassen wasgoed. mmmm! Zonsondergang in bryce canyon moet heel mooi zijn dus waar ga je dan naar toe....naar sunsetpoint. Blijken er op het laatst net een paar wolken voor die Sun te zitten maar het is adembenemend om te zien hoe die gekke rotsen, zuilen ....ze heten hooboos in miljoenen jaren zijn ontstaan. Het is net of je in een grote cathedraal bent aanbeland. We lopen een poosje over de rim heen en weer en zien meteen ook sunrisepoint waarvoor we morgenvroeg om 5.30 uur op gaan staan. Morgen dalen we ook af in de canyon om daar een wandeling te gaan maken. Op de terugweg hebben we in Tropic bij Clarck's lekker gegeten. Gerrit en Clazien we hebben hele mooie campings gezien in deze omgeving zelfs met wigwam tenten. Zo dit was het weer voor vandaag....jammer voor jullie maar we hebben overal geweldig snel internet dus blijven we jullie kwallen met onze verhalen en foto's. Mocht je geen zin meer hebben om ze te lezen dan mag je de mails als niet verstuurd beschouwen en meteen deleten. Maar dan achteraf niet zeuren of we het leuk gehad hebben.Lieve groet aan al onze medereizigers.